Jak używać profilowanych włókien stalowych w betonie

Profilowane włókna stalowe mają zwiększoną powierzchnię i zmniejszone wiązanie cierne, co skutkuje lepszą wytrzymałością międzyfazową. Jest to znacząca zaleta w zastosowaniach z betonu zbrojonego włóknami o wysokiej wydajności (SFRC) i może być wykorzystana do poprawy wydajności SFRC.

Profilowane włókna stalowe są stosowane w SFRC jako wzmocnienie w celu zwiększenia wytrzymałości na ścinanie, zginanie i bezpośrednie rozciąganie. Jednak ważne jest, aby zrozumieć, że kształt i zawartość włókien wpływa na właściwości mechaniczne SFRC.

Podczas dodawania profilowanych włókien stalowych do mieszanki betonowej należy wziąć pod uwagę kilka szczegółów. Obejmują one dawkę, długość, efektywną średnicę i odkształcenie.

Aby uzyskać najlepszą wytrzymałość i zdolność wiązania, odkształcenia włókien stalowych powinny być ograniczone do minimum. Najczęściej włókna są kształtowane w ciągłe fale lub wypukłości, haczykowate lub płaskie końce, w zależności od ich przeznaczenia.

Kształt włókien stalowych jest również ważny dla określenia ich zbrojonego oddziaływania na beton. Na podstawie analizy regresji stwierdzono, że ST-F miał podobny wzmocniony efekt do HE-F, a CO-F miał nieco lepszy wzmocniony efekt.

Włókna stalowe zapewniają znaczny wzrost wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu i energii pękania po dodaniu do SFRC. Wiadomo również, że poprawiają efekt mostkowania betonu.

Profilowane włókna stalowe mają różnorodne kształty i rozmiary. Producenci włókien sprzedają różne kształty w celu zaspokojenia potrzeb różnych projektów budowlanych.

Kształt włókien wpływa na efekt mostkowania i wiązania między betonem a włóknem stalowym. Dłuższe włókna mają wyższy współczynnik kształtu i są bardziej skuteczne niż krótsze włókna.

Zależność między wytrzymałością na rozciąganie przy zginaniu (ffcu,fts,fv,ftm), współczynnikiem wzmocnienia ff (ffr/ff) i ułamkiem objętościowym włókien stalowych (Vf) badano dla trzech kształtów włókien, a mianowicie prostego (ST-F), z haczykowatym końcem (HE-F) i karbowanym (CO-F). Wyniki pokazują, że wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu (fftm) jest prawie liniową funkcją Vf.